ကမာၻ႕ဘဏ္မွ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ပိုင္းရွိ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာ ေဒသမ်ားတြင္ စီစဥ္သည့္ ေဒၚလာ သန္း၂၅၀ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ သာယာ၀ေျပာေရး လူထု စီမံကိန္း” အား လက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးက ကန္႕ကြက္လိုက္သည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္သာယာ၀ေျပာေရးလူထုစီမံကိန္း (PPCP) ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ “ရွည္လ်ားလွသည့္ ပဋိပကၡမ်ား၏ဒဏ္ကို ခံစားေနရသည့္ ျမန္မာျပည္တြင္း ေဒသမ်ား၌ ျပည္သူ႕ေရးရာအေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ားႏွင့္ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားအေပၚ သမိုင္းခ်ီျပီး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈနိမ့္ပါးခဲ့့ျခင္းကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ႏွင့္ ေစ်းကြက္အသားေပးလုပ္ငန္းမ်ားအား ကူညီေထာက္ပံ့ေပးရန္ ျဖစ္သည္။”

လက္ရွိ အခ်ိန္ႏွင့္ စီမံကိန္း၏ အသြင္သ႑ာန္အရ၊ ၄င္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကရင္ လူမႈအသိုင္းအ၀ုိင္းမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို ထိခိုက္ဆုံးရႈံးေစႏိုင္ၿပီး ပိုမိုက်ယ္ျပန႔္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရရွိေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားအား ကာကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအေပၚ ျခိမ္းေျခာက္မႈျဖစ္ေစသည္။ ထို႔ျပင္ ပဋိပကၡကို ပိုမိုရွည္ၾကာေစၿပီး ပဋိပကၡအတြက္ ႏိုင္ငံေရး အေျဖရွာမႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေစမည့္ အႏၲရာယ္ပင္ ရွိႏိုင္ေပသည္။

စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကရသည့္ ကၽြႏု္ပ္တို႕ထက္ ပိုမိုလိုလားသူ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ မွန္ကန္ေသာ ပံုစံႏွင့္ အခ်ိန္ျဖစ္ရန္လိုအပ္သည္။ အခ်ိန္အခါမသင့္ပဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္မိပါက ဖြံ႔ျဖိဳးေရးစီမံကိန္း မ်ားသည္ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးကိုသာ ပို၍ ျဖစ္လာေစေလ့ရွိသည္။

ပဋိပကၡအားေျဖရွင္းရန္မွာ ဖက္ဒရယ္အာဏာခြဲေ၀ေရးစနစ္တစ္ရပ္ရွိရမည္ျဖစ္ၿပီး ထိုနည္းအားျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုင္ရာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ဦးေဆာင္ရန္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ၿပီး ေဒသခံမ်ားအတြက္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ ေပးႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

သို႔ရာတြင္ ေနျပည္ေတာ္ ဗဟိုအစိုးရႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္အၾကား၌သာ ညႇိဳႏႈိင္းခဲ့ေသာ ဤစီမံကိန္းသည္ ဗဟိုအစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္း ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္အတူ ဗဟိုအစိုးရ၏ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာနမ်ားကသာ လုပ္ေဆာင္သြား လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။

“ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ သာယာ၀ေျပာေရး လူထု စီမံကိန္း” တြင္ အသံုးျပဳမည့္ ေဒၚလာ ၂၂၅ သန္းသည္ ကမာၻ႕ဘဏ္သို႔ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရမည့္ ေခ်းေငြျဖစ္သည္ ။ ယင္းကို ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ေနျပည္ေတာ္၏ “ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အစီအစဥ္” မူေဘာင္အတြင္းတြင္ အစပ်ိဳး ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပဋိပကၡ၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမ်ားမွ တစ္ခုမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နိမ့္က်ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု အဆိုပါမူေဘာင္က ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုအဆိုမွာ မွားယြင္းၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တိုင္းရင္းသား ျပည္နယ္မ်ားရွိ အေျခအေနအေပၚ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ မွားယြင္းစြာ ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္သည္ အလားတူ စီမံကိန္း တစ္ခုကို ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ဗဟို အစိုးရႏွင့္ တြဲဖက္လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး ထိုကိစၥတြင္လည္း အေလးအနက္ထားရမည့္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမ်ား ရွိေနသည္ကို သတိျပဳရမည္ ျဖစ္သည္။

ဤကမာၻ႔ဘဏ္ စီမံကိန္းကို ပဋိပကၡ၏ ဘက္တစ္ဘက္ျဖစ္ေသာ ေနျပည္ေတာ္အစိုးရကသာ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းျဖင့္ ၄င္းတို႔၏တစ္ျပည္ေထာင္စနစ္ကို တိုင္းရင္းသားမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ နယ္ေျမမ်ားသို႔ တိုးခ်ဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။

ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ရွည္ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ျပည္တြင္းစစ္၏ အဓိကအေၾကာင္းရင္းသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နိမ့္က်ျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ တန္းတူညီမ်ွမႈႏွင့္ အာဏာခြဲေ၀က်င့္သံုးမႈ မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းအခ်က္ကို ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈစနစ္က ပိုမိုဆိုးရြားစြာဆက္လက္တည္တံ့ေနေစသည္။

ဤစီမံကိန္းသည္ ဘက္လိုက္မႈမရွိေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ေထာက္ပံ့မႈ စီမံကိန္း မဟုတ္ေပ။ ကမာၻ႕ဘဏ္သည္ ကရင္တိုင္းရင္းသားႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ားက ၄င္းတို႕ကိုဆန္႕က်င္၍ ဗဟို အစိုးရ ဘက္ကို ရပ္တည္လိုက္သည္ဟု ထင္ျမင္ႏိုင္ေစသည့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ေသာ သဘာဝရွိသည့္ မည္သည့္ စီမံကိန္းကို မဆို ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေနာက္ပိုင္းမွသာ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒသခံ လူမႈ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ႏွင့္ ေဒသအစိုးရတို႕ႏွင့္ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀ေသာ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ ဌာေနတိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ားကို မျဖစ္မေန ေလးစားရမည္ျဖစ္သည္။

ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုေရွာင္လႊဲရန္ အစားထိုးႏိုင္သည့္အရာ မဟုတ္ေပ။ ေဒသခံတို႕၏ ကိုယ္ပိုင္ထိန္းခ်ဳပ္စီမံမႈကို ျမွင့္တင္ေပးႏိုင္သည့္ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀ေသာ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးမႈမ်ာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား မွတစ္ဆင့္သာ ရရွိႏိုင္ေသာ လူထု၏သေဘာဆႏၵမပါ၀င္ပဲ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းမ်ားအား အင္အားသံုးအေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးပဋိပကၡႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္အား ေလာင္စာျဖည့္ေပးျခင္း သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ဆက္သြယ္ရန္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား-

၁. ေနာ္၀ါးခူရွီး – + ၆၆ ၈၆၁၁၈၂၂၆၁ (ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္)
၂. နန္းၾကည္ေအး – +၄၁၄၁၈၄၇၉၅၃၃ (ေနာ္ေ၀)
၃.ေစာဂရယ္မူး – + ၁ ၂၅၂၅၇၁၇၆၃၄ ( အေမရိကန္)
၄. ေစာသာဘိုး – + ၉၅ ၉၇၅၀၁၁၅၉၉၂ (ကရင္ျပည္နယ္)
၅. ဘန္းရ – + ၉၅ ၂၅၄၁၅၀၄၃၆ (ကယားျပည္နယ္)
၆. စလံုးဖန္း – + ၁၂၀၄၂၂၉၆၆၁၃ (ကေနဒါ)

Download statement in English.

Download statement in Burmese.

၎

င

၎

၎