‘Our Customary Lands,’ a report launched today by the Ethnic Community Development Forum “ECDF”, is calling on the government to protect and recognize ethnic customary land management systems through a new federal constitution and decentralized legal framework.

The report provides unique insight into the intricate structuring of seven customary land management systems in six ethnic states, which have enabled communities to protect and sustain local livelihoods and resources for generations.

‘Local communities have their own detailed rules and regulations that promote self-reliant livelihoods and provide stronger environmental protection than the national laws,’ says Kamoon, the lead researcher from ECDF. ‘Decision-making on all major issues related to land is made by consensus in village meetings.’

Investment and premature integration into the centralized national system are threatening existing ethnic land tenure systems, especially following the signing of bilateral ceasefires between ethnic armed groups and the government over the past five years. The government has been promoting individual land titling, which is undermining traditional communal systems.

‘My village has managed itself as a strong community for ten generations,’ says Paw Moe from Daw Tarklare village in Karenni State. ‘Our lands are communally managed, to protect our farms, forests and water. Now the government is trying to impose individual land titles, so we are worried that businessmen will come in and try to buy lands and divide our community.’

Drawing on international experiences, the report gives practical suggestions about how customary land systems could be integrated with a future national land governance system. It also calls on the government to impose a moratorium on acquisition of customary lands until peace accords, federal constitutional amendments and new land legislation have been formalized.

The report is the result of a two-year joint effort between ECDF and communities practicing these systems in six ethnic states. Household surveys were carried out with over 1,200 families on customary land management systems in over 26 townships.

The ECDF, set up in 2004, is a coalition of seven community development organizations working in Burma’s ethnic states.

Contact: Spokespersons

Mi Ka Moon 09401601822 (English, Burmese, and Mon)

Paw Moe 09252975309 (Karenni and Burmese)

U Saung Pawng 09440979862 (Kachin and Burmese)

Sai Khur Hseng 09264362973 (English, Burmese, Shan and Thai)

၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၅ ရက္

အစီရင္ခံစာသစ္။ ။ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေရရွည္တည္တန္႔သည့္ ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းေျမယာ ပုိင္ဆုိင္မႈစနစ္ကုိကာကြယ္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဖက္ဒရယ္အစုိးရ ေပၚထြန္းလာမႈအေပၚမ်ားစြာ မူတည္ေနသည္။

ယေန႔ထုတ္ျပန္သည့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ဓေလ့ထံုးတမ္းေျမယာ အစီရင္ခံစာသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား လူထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆံုရပ္ မွျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအားေတာင္းဆိုလိုသည္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ရိုးရာဓေလ့ ထံုးတမ္းေျမယာစီမံခန္႔ခြဲေရးက်င့္သံုးမႈစနစ္ကို အကာအကြယ္ေပးေရးႏွင့္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈမရွိသည့္ တရား၀င္မူေဘာင္္ႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္ အတြင္းသို႔ထည့္သြင္းသြားေရးတို႔ျဖစ္သည္။

တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္ (၆)ခု အတြင္းရွိ လူထုရပ္ရြာ (၇) ရြာက က်င့္သံုးေသာ ထူးျခားနက္နဲလွသည့္ရိုးရာဓေလထံုးတမ္းေျမယာ စီမံခန္႔ခြဲျခင္းျဖင့္ ၄င္းတို႔၏ ရပ္ရြာလူေနထိုင္မႈဘ၀ ေရရွည္ရပ္တည္သြားေရးႏွင့္အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားအတြက္ အရင္းအျမစ္မ်ား ေရရွည္တည္တံ့စြာ အသံုးျပဳႏိုင္သည့္စနစ္တက် ရုိးရာစီမံမႈမ်ားအားဤအစီရင္ခံစာတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားပါသည္။

“ေဒသခံလူထုမ်ားဟာ ၄င္းတို႔ရဲ႕လူေနမႈဘ၀ဖူလံုေရးနဲ႔ စိမ္းလန္းတည္တန္႔တဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ ၄င္းတို႔ကိုယ္ပိုင္ရပ္ရြာစီမံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြရွိတယ္ ၄င္းတုိ႔ရပ္ရြာစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ ေတြဟာ အမ်ိဳးသားအဆင့္ဥပေဒထက္ သူတုိ႔ရြာအတြက္ပုိသင့္ေလွ်ာ္တယ္” ဟု ECDF သုေတသနအသင္းကုိ ဦးေဆာင္သည့္ မိခမြန္း ကေျပာပါသည္။

“ေျမယာႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ခ်ိန္မွာ ရပ္ရြာအစည္းအေ၀း သေဘာတူညီခ်က္ကေနဆုံးျဖတ္တာျဖစ္တယ္” ဟု မိခမြန္း ကဆက္ေျပာပါသည္။

ဗဟုိခ်ဳပ္ကိုင္မႈအားအဓိကထားေသာ အမ်ိဳးသားအဆင့္စနစ္တြင္ ထည့္သြင္းသည့္ ရင္းႏွီးျမဴပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္္းမ်ားသည္ ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းေျမယာက်င့္သုံးေနေသာ ရပ္ရြာမ်ားကုိ ထိခုိက္ေနွာက္ယွက္ ေနပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္သာကာလကစၿပီး အစုိးရစစ္တပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕မ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ထုိးျခင္းအပါအ၀င္ အစုိးရ၏တသီးပုဂၢလ ေျမယာလုပ္ပုိင္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးျခင္းတုိ႕သည့္ ရုိးရာဘုံေျမစနစ္ကုိထိခုိက္ဖ်က္စီးေစပါသည္။

“ကြ်န္မရြာက ကုိယ့္စည္းမ်ဥ္းဥပေဒနဲ႕ ခုိင္မာတဲ့ရြာလူထုျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ မ်ဳိးရုိး (၁၀) သက္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ” ဟုကရင္နီျပည္နယ္ ေဒါတကလဲရြာသူ ေဖာမုိး ကေျပာပါသည္။ “ကြ်န္မတုိ႕ရြာ ေျမ၊ သစ္ေတာနဲ႕ေရေတြကုိ စုေပါင္း စီမံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စနစ္နဲ႕အသုံးျပဳတယ္ ဒါေပမဲ႕ အခု အစုိးရက တသီးပုဂၢလေျမယာလုပ္ပုိင္ခြင့္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးဖုိ႕ႀကိဳးစားေနတယ္ အဲဒါကြ်န္မတုိ႕အတြက္ စုိးရိမ္မႈတခုျဖစ္ရပါတယ္ ဘာလဲဆုိေတာ့ အစုိးရက လက္မွတ္ထုတ္ေပးတာနဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္္းရွင္ေတြ ၀င္လာတာပဲ ေျမကုိေစ်းကစားၿပီး၀ယ္တယ္ ရပ္ရြာလူထုကုိ အျခမ္းျခမ္းကြဲေအာင္ခြဲတယ္” ဟုေဖာမုိး ကဆက္ေျပာပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းစနစ္ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးမႈသည္ အမိ်ဳးသားဥပေဒႏွင့္ လုိက္ေလွ်ာညီေထြစြာသဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ထည့္သြင္းက်င့္သုံးျခင္းအား ႏုိင္ငံတကာ အေတြ႕အႀကံဳႏွင့္အတူ ဤအစီရင္ခံစာတြင္ ေဖၚျပထား ပါသည္။ ထုိ႕ျပင္ကြ်န္ပ္တုိ႕ ေတာင္းဆုိလုိသည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီခ်က္ မရမခ်င္း၊ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမျပင္ ဆင္ေသးသေရြ႕ကာလ ႏွင့္ ေျမယာဥပေဒအသစ္ မျပင္ဆင္ေသးသမွ်ကာလတြင္ရုိးရာေျမယာမ်ားသိမ္းယူျခင္း မျပဳေစရန္ တုိ႕ျဖစ္သည္။

အစီရင္ခံစာသည္ ျပည္နယ္ (၆) ျပည္နယ္တြင္းရွိ ရြာ (၇) ရြာေန ဓေလ့ထုံးတမ္းက်င့္သုံးေနေသာ ေဒသခံရြာလူထုမ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားလူထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆုံရပ္တုိ႕ ပူးေပါင္းၿပီး (၂) ႏွစ္ကာလအတြင္း ႀကိဳးစားမွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ ထုိ႕အတူ ရုိးရာဓေလ့စီမံခန္္႕ခြဲမႈ က်င့္သုံးေနေသာ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၂၆) ၿမိဳ႕ေန မိသားစုေပါင္း (၁၂၀၀) စုတုိ႕ ကုိစစ္တမ္းေကာက္ယူၿပီး ရရွိလာသည့္ အစီရင္ခံစာ ျဖစ္သည္။

တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားလူထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆုံရပ္သည္ ရပ္ရြာလူထုဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ေနေသာ အဖြဲ႕၀င္ အဖြဲ႕စည္း(၇) ဖြဲ႕ျဖင့္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။

ဆက္သြယ္ရန္ – ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူမ်ား

(၁) မိခမြန္း ၀၉၄၀၁၆-၁၈၂၂

(၂) ေဖာမိုး ၀၉၂၅၂၉၇၅၃၀၉

(၃) ဦးေဆာင္ေဘာမ္ ၀၉၄၄၀၉၇၉၈၆၂